Sizler

Istanbul... olamadiginiz sehir.

Anilar hatirliyorum. Uzak.

Ne guzeldiniz ikinizde.
Kizmayin bana boyle dusunuyorum diye.
Cam sise burasi okyanusta ya.

Korktugumu unutuyorum sizinle. 

Demek isterdim o yuzden gitmeyin uzaklara.

Ama diyemem.

Yine de sizlersiniz aklima gelen.

Biri genclik, biri cocukluk.
Sen; Ilk optugum. Sensin belki gelecegi sekillendiren.

Ve sen; umudu cagristiran,

yere dustugumde yerden kaldiran,

sevgiyi ve aski ogreten.


Sevecegim adlarinizi baskasi eklense de.

Yillar tatlandiracak isimlerinizi.

Ve sizler olun sarhoslugumun sebebi.

Nutshell

A new world rose from past.

Belonging to all imagines

and settling in the middle.

Let me dance on the out of the lines,

and dream the beauty of the sky.

Nutshell of my life

is the imaginations till stars.

Şehir

Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim, dedin

bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.

Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;

-bir ceset gibi- gömülü kalbim.

Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?

Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,

kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,

boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.

Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın.

Bu şehir arkandan gelecektir.

Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın,

aynı mahallede kocayacaksın;

aynı evlerde kır düşecek saçlarına.

Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.

Başka bir şey umma-

Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,

öyle tükettin demektir bütün yeryüzünde de.

Konstantinos Kavafis

Yine

Buraya bir seyler yazmak beni korkutuyor. Sert anilar animsatiyor.

17 Agustos. Amerika'ya tekrar gidisimin tarihi.

Cocukca ama sanki 15 gunluk omrum kalmis gibi :S

Hasret

yüzyıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.

yüz yıldır bekler beni
bir şehirde bir kadın.

aynı daldaydık, aynı daldaydık.
aynı daldan düşüp ayrıldık.
aramızda yüz yıllık zaman,
yol yüz yıllık.

yüz yıldır alacakaranlıkta
koşuyorum ardından.

Nazim Hikmet

Herkes Gibi

Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.

Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin.

\\

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Nazim HIKMET

Dostluk

Eski iş yerimden arkadaşlarımla görüştüm. Çok özlemişim oradakileri. Bugün sizlerle olmak çok güzeldi. Huzur gördüm yüzlerinizde. Umarım sizleri hep güzel şeyler bulur.

Herkesi temsilen Tevfik Abi :) Ama fotograf 2012'den.

Yardım

İstanbul'dayım. Burası benim hayatım buyuk kısmının geçtiği şehir. Biraz ellerim titriyor. Kalbimin atışlarımı ellerimde görebiliyorum. Neyse gecenin bir yarısı işte. Odamda oturuyorum. Şöyle huzurluca uyusaydım ne güzel olurdu. Sakinleşmek istiyorum. Sakin değilim sanırım. Ürperiyor gibiyim. Omuzlarımda sanki bir şey binmiş de kurtulamıyormuşum gibi... Tuhaf bir ağrısı var gibi. Geçer değil mi?

Beylik Sozler

koysalar seni cehenneme,

tum kotulukleri isleyecegim,
o degil ben demek icin.
ya da cikarsalar seni gokyuzunun en tepesine.

ve olsan bir melek orada,

tum iyilikleri isleyecegim
ben degil o demek icin.

ol uzayin en derinlerinde bir yildiz,

olacagim bir tas parcasi tum evrende seni arayan,

sen istersen gezegen olacagim etrafinda;
senin guzelligini seyreden hayatlar yasatabilmek icin.
seninle uyuyup, seninle uyanmalari icin.


ve eger olacaksan eskı bir vapur Istanbul'da, 
bir martı olacagim ben de
her seferinde seni selamlayabilmek için.

Gozler

hey,

senin gozlerin daha guzel olmaliydi.

noldu gozlerine senin?

uzun zaman oldu belki dikkat bakmayali.

farklilar hatirladigimdan.

kaybolmuslar gibi.

bir anlam arayip bulamadigini soylediginde inanmamistim.

hakliymissin.

gercekten yok gibi duruyorlar.

noldu gozlerine senin?

Iskender

Saat 3'e gelmek uzere. Gec olmus denilebilir belki...

Koca sahada mactik bugun. USF'in sahalari. Gayet guzel cim saha.

Bacaklarim hala ham. Bir de gecen gun turnuva macina katildigimiz icin yorgunluk da vardi. Hic bir sey yapamadim bugun macta :)

Zaman geciyor buralarda bir sekilde. Gunduzleri calisiyoruz. Cok bir sey ogrenip ogrenmedigimden emin degilim. Ama buralarda yasamak bir sekilde baska seyleri ogrenmek belki. Geceleri ise genelde ne yaptigimiz belli olmuyor. Bazen hala calisiyor oluyoruz ya da disari cikiyoruz. USF'e ait Recreation Center diye her turlu sportif aktivitenin yapildigi bir yer var. Oraya da ugruyoruz arada.

Biraz once Peabodies diye bir cafe-bar-disko tarzi bir yerdeydik. Klasik amerikan filmlerdeki barlarin aynisi. Bilardo masalari falan :) Artik insanlarin bile yuzu tanidik.

3-4 sene burada mi olacagim? Sanirim bir sekilde hep ariyor insan. 1-2 yil oncesinde hayal ettiklerimi hatirliyorum. Sudur ki su ankinden cok cok farkli. Hirs mi tutulmak mi tutku mu bilemiyorum. Yine de iyi oldu bence. Cok dusunmek istemesemden 'Ya sonra?' aklimdan geciyor. Belirsizlikten korktugum oluyor. Hayal ettigim ile uyusmadigini gordum. Belki tum sebep budur.

Neyse gecen Bahadir iskender tarifi almis. Onu yapti gayet guzel oldu. Sonuc resimde :) Daha fazlasini yapmayi dusunuyoruz yarin.

Besinci Mektup

Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?

Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.

Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.

Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.

Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.

Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış,
Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.

İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak
Ve yaşayıp beklerken ölmek!

Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.

İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı,
Yaşantımız özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.
Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.

Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
Seni özlediğim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özlediğim içindir.
Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
Yine seni özlediğim içindir.

Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Özledim Seni

...

Gitmeni asla istemediğim halde, buna mecbur olduğunu görmek

ve sana bunları söyleyemeden 'git artık' demek.

'Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa' demek
sana ne de zor..
Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda

bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...

...

Can Yücel

Acaba

Acaba limonlara ne oldu :S Yarin bir sorayim bakayim.

Anı

bir çift güvercin havalansa
yanık yanık koksa karanfil
değil bu anılacak şey değil
apansız geliyor aklıma

neredeyse gün doğacaktı
herkes gibi kalkacaktınız
belki daha uykunuz da vardı
geceniz geliyor aklıma

sevdiğim çiçek adları gibi
sevdiğim sokak adları gibi
bütün sevdiklerimin adları gibi
adınız geliyor aklıma

rahat döşeklerin utanması bundan
öpüşürken bu dalgınlık bundan
tel örgünün deliğinde buluşan
parmaklarınız geliyor aklıma

nice aşklar arkadaşlıklar gördüm
kahramanlıklar okudum tarihte
çağımıza yakışan vakur, sade
davranışınız geliyor aklıma

bir çift güvercin havalansa
yanık yanık koksa karanfil
değil unutulur şey değil
çaresiz geliyor aklıma.

Melih Cevdet Anday