"Bayan Zatureky'nin aciklanmalarima ne olcude dikkat ettigi, onlari ne olcude izledigini ve anladigini bilmiyorum. Koltugunda uslu uslu oturmustu, gorev yerini terk etmemesi gerektigini bilen uysal, itaatkar bir asker gibi. Yarim saat kadar konustum. Derken koltugundan kalkti, yari saydam gozlerini uzerime dikti ve kisiliksiz bir sesle benden bagislamami rica etti. Ama kocasina inancini yitirmedigini biliyordum. Ona belirsiz ve anlasilmaz gelen fikirlerime karsi koymadigi icin kendisinden baskasini kinamiyordu. Asker platosunu giydi ve ben bu kadinin cismen ve ruhen bir asker oldugunu; uzgun ve sadik bir asker, uzun seferden yorgun dusmus bir asker, buyruklarin anlamini kavramaktan uzak ama bu buyruklari karsi cikmadan yerine getiren bir asker, yenik ama onuru lekesiz bir asker olarak cekip gittigini anladim."
Hic Kimse Gulmeyecek - Gulunesi Asklar, Milan Kundera
No comments:
Post a Comment