"Yillar sonra tekrar gorusen iki insanin heyacanini hayal ediyorum. Bir zamanlar sik sik gorusmuslerdir ve bu yuzden de, ayni yasanmislikla, ayni anilarla bagli olduklarini dusunurler. Ayni anilar mi? Yanlis anlamalar burada baslar: Anilar ayni degildir, ikiside gecmisten iki ya da uc durum hatirlamaktadirlar, ama herkesinki kendinedir; anilari birbirine benzemez, birbiriyle ortusmez; hatta, nicel olarak bile birbirleriyle kiyaslanamazlar; biri oteki hakkinda, onun kendi hakkinda hatirladigindan cok daha fazla sey hatirlar; once, bellegin kapasitesinin bir bireyden otekine farklilik gostermesi (bu da her biri icin kabul edilebilir bir aciklama olurdu) yuzunden, ama ayni zamanda (ve bunu kabul etmek daha zordur), birbirleri icin ayni derecede onem tasimamalari yuzunden. Irena, Josef'i havalaninda gordugu zaman, gecmisteki maceralarinin her ayrintisini hatirlamisti; Josef hicbir sey hatirlamiyordu. Daha ilk saniyeden itibaren karsilasmalari haksiz ve isyan ettirici bir esitsizlik uzerine kurulmustu."
Milan Kundera, "Bilmemek"
No comments:
Post a Comment